14 Eylül 2008 Pazar

Güdülenme II

Gözleri fır dönüyor. Bu mu? Yok. Peki ya şu? Bilmem ki. Bak bu da iyiymiş.

Her akşam öğretmenevine geliyor. Çoklukla yanında kendi gibi arkadaşları oluyor. Olmasa da birilerini bulup masalarına ilişiyor. Birkaç bardak çay içip dönüyor. Gözleri fır dönüyor.

Muhtemelen Anadolu üniversitelerinin birinden mezun olmuş. Kimbilir ne öğretmeni. Atanmış da artık. Parası var. Eksik olan ne var?

Gözleri fır dönüyor. O da haklı. Sıcak bir yuvası olsun ister.

Okulu bitirip mesleği eline aldıktan sonra evlenmek gerek. Ne kaldı ki geriye yapacak? Çocuk? Evet. Öyle güdülenmiş. Anası, dayıoğlu, eniştesi 'Ee oralardan hayırlı bir kısmet bulursun artık' iğnelemeleriyle uğurlamış onu.

Hiç mi dünyayı görmek istemez? Hiç mi olgunlaşmak istemez? Bilinmez.

Gözleri fır dönüyor. Aradığını bulamıyor. Umut sonra atanacaklara kaldı.

Hiç yorum yok: