Öğrenci sayısı çoğalınca ilkokuldan ilköğretim okuluna dönüşen okulumuzun ikinci mezunlarını bu sene verdik. İlk mezunlarımız acemiliğimize denk gelmişti; onlara yalnızca okulda küçük bir veda partisi yapmıştık. Bu yıl, merkez okullarınki gibi önceden yer ayarladık ve 20 mezunumuza velilerini de davet ederek ilçe merkezinde canlı müzikli bir veda gecesi organize ettik; köy için servis tuttuk. Geceye bir hafta kala öğrencilerimizi böyle bir olayı ilk defa yaşama heyecanı, bizi de ne giyeceğimizin tatlı telaşı aldı. Cuma günü yani bugün gelip çattığında, öğrencilerimizin 19:00 olarak karalaştırdığımız başlama saatine yarım saat erken gelip masalara yerleştiklerini fark ettik. Hepsinden en beğendikleri giysilerini giyip gelmelerini istemiştik, öyle de olmuş; ellerinden geldiğince özenmişler.
Yemeklerimiz gelmeden önce, sonrasında herkes dağılır diye, toplu fotoğraflar çektik. Yemekten sonra da hareketli müzikler çalmaya başlayan grup, artık yerlerimizde duramayacağımızın sinyalini verdi. Öğrencilerimizle beraber halay çektik; çiftetelli, şemmamme oynadık. Müzik grubuna peçeteye şarkı adını yazarak istek parçası gönderildiğini gören çocuklar kendi istedikleri şarkıları peçetelere yazıp yazıp gönderdiler. Hatta bu durum o kadar çok hoşlarına gitti ki bazen canları o şarkıyı dinlemek istemiyor olsa da peçeteye adını yazıp büyük bir gururla müzisyenlere uzattılar. Bunun dışında, özel gecelerde nasıl giyinilir, nasıl davranılır, garson nasıl çağırılır gibi davranışları fark etmeden uygulamalı olarak öğrendiler. Biz de öğrencilerimizle okul dışında bir ortamda beraber vakit geçirmenin keyfini çıkardık.
Biz okulda olduğumuz sürece veda geceleri düzenlemeye devam edeceğiz. Umarım bizden sonra gelen öğretmenler de başlattığımız geleneği sayarlar ve sürdürürler.
Yemeklerimiz gelmeden önce, sonrasında herkes dağılır diye, toplu fotoğraflar çektik. Yemekten sonra da hareketli müzikler çalmaya başlayan grup, artık yerlerimizde duramayacağımızın sinyalini verdi. Öğrencilerimizle beraber halay çektik; çiftetelli, şemmamme oynadık. Müzik grubuna peçeteye şarkı adını yazarak istek parçası gönderildiğini gören çocuklar kendi istedikleri şarkıları peçetelere yazıp yazıp gönderdiler. Hatta bu durum o kadar çok hoşlarına gitti ki bazen canları o şarkıyı dinlemek istemiyor olsa da peçeteye adını yazıp büyük bir gururla müzisyenlere uzattılar. Bunun dışında, özel gecelerde nasıl giyinilir, nasıl davranılır, garson nasıl çağırılır gibi davranışları fark etmeden uygulamalı olarak öğrendiler. Biz de öğrencilerimizle okul dışında bir ortamda beraber vakit geçirmenin keyfini çıkardık.
Biz okulda olduğumuz sürece veda geceleri düzenlemeye devam edeceğiz. Umarım bizden sonra gelen öğretmenler de başlattığımız geleneği sayarlar ve sürdürürler.
5 yorum:
ben çocukken annemlerin çalıştıkları köyde de yıl sonlarında 5.sınıfı bitirenlere (o zaman ilkokul 5 te bitiyodu malum) veda gecesi yaparlardı,ailelerde gelirdi.
herkes evinden yiyecek getirirdi,okul sıraları birleştirilir yemek masası olurdu.canlı müzik nerde teyp vardı işte herkes oynardı.
şimdi resimlerine bakıyorum hepsi dediğin gibi en güzel kıyafetlerini giymişler ayaklarında naylon ayakkabılar.ben ne çok ağlamıştım iskarpinlerim var da naylon ayakkabım yok diye:)sonunda bana banada almışlardı:)
o günler geldi aklıma yazını okuyunca,en güzel çocukluk anılarım olarak kalmışlar meğerse :)
:)
keşke batının imkanları onlar da da olsaydı peçete ye şarkı yazma işini bile bu şekilde öğrenmişler.
BUGÜN SON GÜNÜMÜZDÜ.
Tüm işleri bitirmiş olmalısın suricata,hadi ama bize güzel bi veda yazısı yazta yola çık artık.2 aylık tatil bizi bekler:)
Biyo, afedersin. Uzun zaman canım yazmak istemedi. En sonunda 1 ay sonra yazabildim. Hile yaptım tabii 13 haziran tarihini koyarak :)
Geç oldu ama, gönülden iyi tatiller diliyorum..
Yorum Gönder