Burada en sevdiğim şeylerden biri, genç öğretmenlerin kendilerinden taviz vermemesi. Giyimlerinden olsun, sosyal ilişkilerinden olsun, kibarlıklarından olsun, insanlıklarından olsun. Yöre halkının medeni insana ihtiyacı var. Özellikle de kendi ayakları üzerinde duran genç kızlara, kadınlara. Giyiyoruz pantolonlarımızı, bakımlı bakımlı alışverişe, devlet dairelerine, bankalara, postaneye gidiyoruz. Çok güzel bir şey bu. Zaten öğretmenlerin öğretmekten önce gelen görevi eğitmektir, gerçek bir eğitimci olmaktır. Yalnızca öğrencilere değil aynı zamanda topluma karşı da sorumluluklarımız var bizim. Ülkemiz için, gelecek nesillerimiz için öğrencilerimizle birlikte toplumu da eğitmeli, medeni seviyeye getirmeliyiz. Çünkü toplumun yalnızca bir kesiminin parasal refaha ve medeni seviyeye ulaşması gerçeklikten uzak bir gelişmedir, gelişme olarak da sayılamaz.
Bulunduğum yer, her ne kadar sokakta dolaşan çarşaflı kadınları olsa da tutucu bir yer değil, o yüzden gelişmeye açık. Toplumumuzun her kesiminin değişebileceğine inanıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder