Balkondan dışarıyı seyrederken fark ettim: hava kararmasına rağmen yerli kadınlar üçerli beşerli topluluklar halinde sokakta geziyor. Yanlarında erkek çocuk bile yok. Bir yere varma telaşında değiller. Öyle geziyorlar. Şaşırdım.
Şubat 2007'de doğuda bir yere atandı. Önce cesaret edemedi, sonra gözünü kararttı. Ve macera başladı... YAZMIŞIM O ZAMAN. HAZİRAN 2009'DA MEB'DE ÖĞRETMENLİĞİ BIRAKARAK DOĞUDAN AYRILDIM VE ÜNİVERSİTEYE GEÇTİM. ARTIK FARKLI DÜŞÜNSEM DE BU BLOGU - 21 YAŞINDAKİ HİÇ DOĞUDA YAŞAMAMIŞ TECRÜBESİZ, CAHİL VE TOY HALİMİN OLAYLARI NASIL GÖRDÜĞÜNÜ YANSITTIĞI İÇİN- OLDUĞU GİBİ BIRAKIYORUM. LÜTFEN SİZ DE BUNU GÖZ ÖNÜNE ALARAK OKUYUN. BELKİ BİR GÜN ARADAKİ BOŞLUĞU DA YAZARIM. SAĞLICAKLA!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder